سفری به آبشار ورزان و ارتفاعات ییلاقی سوباتان
آبشار ورزان، سوباتان (گیلان- تالش)
طبیعت زیبایی‌های فراوانی را در دسترس آدمی قرار داده است که برخی از آن‌ها شناخته شده و برخی هنوز ناشناخته باقی مانده است، برخی به خوبی حفظ گردیده و برخی با اعمال سهل‌انگاری‌ها از دست رفته است. طبیعت ایران به دلیل موقعیت جغرافیایی خود و نیز برخورداری از اقلیم منحصر به فرد خود، دارای آب و هوایی چهار فصل بوده و در هر گوشه از آن در هر موقعیت زمانی و مکانی، زیبایی‌های طبیعی فراوانی برای دل کندن از فضای شهری و دل زدن به دامان آرامش‌بخش طبیعت وجود دارد. وجود کوه، جنگل، دریا، کویر، آبشار، غار، دشت و رود، همگی نشان‌دهنده‌ی تنوع طبیعی این خطه هستند.
طبیعت زیبای استان گیلانی به سان تکه‌ای از بهشت است که در شمال کشور ایران قرار گرفته است. گیلان با کوه‌ها و دشت‌های سرسبزش، با دریای آبی و رودخانه‌های روان و آبشارهای خروشانش، با غارها و جنگل‌ها و چشمه‌های خروشانش، توانسته است چونان زمردی سبز رنگ بر شمال گیلان بدرخشد و همه ساله گردشگران و طبیعتگردان فراوانی را چه از نقاط دیگر کشور، و چه از کشورهای خارجی به سوی خود جذب نماید. آبشار ورزان یکی دیگر از مقاصد گردشگری استان گیلان است که طرفداران بسیاری در میان علاقمندان به طبیعت دارد.
آبشار ورزان یا ورازان در موقعیت جغرافیایی N375654 E484146 در استان گیلان واقع شده است. این آبشار در فاصله‌ی ۳۶ کیلومتری شمال غرب شهر تالش (از میدان نماز تالش تا ابتدای بازار سوباتان) و ۲۲ کیلومتری جنوب (از ایست و بازرسی جنگلبانی سوباتان تا دریاچه) دریاچه نئور اردبیل (از مسیر فیبر نوری اردبیل گیلان) در ارتفاع ۱۹۰۰-۱۹۷۰ متری از سطح دریاهای آزاد قرار دارد.
یکی از زیبایی‌های طبیعی ییلاق سوباتان آبشار ورزان است که در فاصله‌ی چهار کیلومتری از سوباتان قرار دارد. آب این آبشار از طریق چشمه‌های اطرافش تأمین شده و در نهایت به رودخانه‌ی لیسار می‌ریزد. آبشار ورزان در ارتفاع ١٩۴۵ متری از سطح دریا قرار گرفته و طی کردن مسافت بین سوباتان تا این آبشار یکی از تفریحاتی است که گردشگران را به خود جلب می‌کند. در اطراف این آبشار دشت وسیعی وجود دارد که برای بازی‌‌های محلی و بومی مانند طناب کشی و اسب سواری مورد استفاده قرار می‌گیرد. همچنین در برخی از ماه‌های سال رویش گل‌های شقایق و آلاله زیبایی این منطقه را دو چندان می‌کند.
ییلاق سوباتان در زبان تالشی سووتون تلفظ می‌شود، و این نام ترکیبی است از دو کلمه‌ی «سو» به معنای گلپر و «وتون» به معنای روییدن. دلیل نامگذاری این منطقه به نام سووتون نیز همین است که در سراسر دشت سوباتان گیاه گلپر رشد می‌کند. ییلاق سوباتان روبه‌روی بلندترین کوه رشته کوه تالش «ریشکاجی یا ریشگاسر» قرار گرفته است. جمعیت منطقه‌ی ییلاقی سوباتان به صورت فصلی متغیر است، بهار تابستان و اوایل پاییز منطقه پر از هیاهو و جنب و جوش است، ترکیب جمعیتی عمدتا از تالشان و بومیانی است که به دامداری و دامپروری مخصوصا گوسفند مشغول هستند. منطقه‌ی ورزان در ارتفاع بیشتری نسبت به ییلاق سوباتان قرار گرفته است که باعث می‌شود تا گل شقایق در این منطقه دیرتر از شقایق سوباتان شکوفه بزند.
آبی که در رودخانه‌ی ورزان جریان دارد، یکی از شاخه‌های اصلی رودخانه‌ی لیسار است که از چشمه‌های بالادستی ییلاق سرچشمه می‌گیرد و در مسیر خود، به هنگامی که از صخره‌های بلند سقوط می‌کند، آبشار زیبا و تماشایی ورزان را می‌آفریند که از ارتفاعی بیش از صد متر برخوردار است.
بهترین زمان ممکن برای رفتن به این منطقه و تماشای آبشار ورزان فصل بهار و نیمه‌های پاییز است، چرا که آبشار ورزان یا ورازان به دلیل بارش‌های موسمی و آب شدن برف‌ها در فصل بهار بیشترین حجم آب را به خود دیده و در این فصل به پرآب‌ترین حالت خود در می‌آید.
